Bağışıklık sisteminin fonksiyonları arasında, tehdit oluşturan patojenin yayılması ve yok edilmesinin yanı sıra hasar gören dokuları tamir edilmesi ve iyileştirilmesi de vardır. Aksi taktirde hasar gören vücut bölgeleri iyileşmediği için tehdit devam eder.
İnsan (konak) patojenle karşılaştığında hastalanabilir. Ve bağışıklık sisteminin çalışmasıyla hastalık etkeni yok edilir ve konak insan iyileşir. Akut enfeksiyonda, iyileşme sürecinde, patojenin tahrip ettiği doku ve hüceler çok önemli bir sorun oluşturmazken immün sistemin kendi konağına verdiği zararın telafi edilmesi daha ön plandadır. Etken bir virüs olduğunda T hücreleri virüsün girdiği hücreleri öldürür, bu arada yan etki olarak virüsün girmediği hücrelerin bir bölümü de ölebilir. Burada asıl sorun, konak bağışıklık sisteminin çalışması için çok enerji harcadığı için, ölen hücrelerin yenilenmesi vs gibi fizyolojik işlerini gerçekleştirmek için kullanması gereken enerjiden mahrum kalmıştır. Tabi burada başka faktörlerde olabilir, örneğin bağışıklık sistemi, patojenle baş edebilmek için vücut ısısının yükselmesine neden olur (ateşin yükselmesi). Bu gibi olaylar da konağın hücrelerinin bir bölümünün zarar görmesine neden olur. Bu olayların toplamı bir şekilde tekrar telafi edilmesi gerektiğini ve iyileşme süreci olması gerektiğini anlatır.
Düşüp kolunu yaralayan bir çocuk veya spor yaparken kolunu kıran bir sporcu da iyileşme sürecine girer. Ameliyat olan bir hasta, ameliyat sırasında verilen tahribatın tamiri için bir iyileşme sürecine girmelidir. Sebebi ne olursa olsun eksilen hücrelerin dokuların vs yerine konulması gereklidir. Yerine konulmasının mümkün olmadığı durumlar vardır, örneğin organını kaybeden bir kişinin tekrar organı bağışıklık sistemi tarafından yerine konulamaz gibi.