Şekil 1. Timusa ilişkili antijenlerin özellikleri. B hücresi lenf düğümü gibi sekonder lenf organında patojeni fagosite ettikten sonra MHC II molekülü aracılığıyla antijeni T hücresine sunar (1-4). T hücresi B hücresini plazma hücresine dönecek şekilde uyarır (5). T hücresi tarafından uyarılan B hücresi, antijene daha iyi bağlanacak şekilde BCR'sinde değişikliğe gider. Sonuç olarak antijene spesifik uzun ömürlü plazma ve hafıza hücresi meydana gelir. Bu olaya timusa bağlı antijen sunulması denir, bu antijenler direkt uyarıcak kadar özelliğe sahip değildir bu nedenle hücre tarafından fagosite edilip MHC molekülleri ile sunulması gerekmektedir. Timusa bağlı antijenler aslında hapten gibidir, B hücre reseptörüne bağlandığında öylece kalır ve B hücrede bir uyarıya neden olmaz, bu antijenlere yanıt oluşması için T ve B hücrelerinin birlikte uyarılması gerekmektedir. Timustan bağımsız antijenler B hücreleri direkt uyarır ancak bu defa antijene daha iyi bağlanması için BCR'de değişiklik yapamaz.
